PA ALBATROS

Bo ki bu durmi tudu noti riba di tenpestadi,
Ki bu ta korda y bu ta diskansa riba di bus aza spantozu,
(Un tenpestadi rixu rabenta? Bu ta labanta pa riba d’el
y bu ta rapoza na séu, kel skravu ki ta da-u gazadju)
Gosi bu ta parse sima un pontu azul, la lonji, ta mexe divagar na séu,
Y ku lus ki ta surji N ta observa-u di konves
(Mi propi é apenas un pontu, un sinal riba di tamanheza flutuanti
di mundu).

Lonji, lonji na mar, dipos di kes korenti brabu di noti simia praia
di manduxu,
Na nanser di dia, filis y serenu,
Ku antimanxe ilástiku y kor-di-roza, ku sol dislunbranti,
Ku stenson klaru di ar kor di séu ku mar,
Bo tanbé bu ta torna parse.

Bo, ki bu nanse pa bu midi tenpestadi (bo é so aza),
Pa konpiti ku séu ku tera, ku maris y furakon,
Bo naviu di ar ki nunka bu ka reia vela,
Sen kansa, duranti dias y simanas bu pirkore spasus y renus,
ta avansa senpri,
Y na kanbar di sol bu odja Sinegal y Merka bistidu di lutru,
Ta labanta ku forsa na mei di alanpras ku nubris di strubada,
Y nton, na bus spiriensia, bu atxa nha alma,
Alegria txeu! Alegria sen manha kes di-bo!


Walt Whitman

Traduson: José Luiz Tavares